Pracowałem jako mechanik w zespole Peugeot Talbot Sport, który startował w 24-godzinnym wyścigu Le Mas w 199r. i doskonale pamiętam dzień 20 czerwca 1992 r.
Tego ranka słońce niespiesznie wschodziło nad torem Le Mans. Na stanowisku Peugeot panuje już niewyobrażalny zamęt: mechanicy kręcą się wśród samochodów, sprawdzając ustawienia i upewniając się, że nic nie zostaje pozostawione przypadkowi. Przyglądam się kierowcom: są jak aktorzy w teatrze, każdy na swój sposób przygotowuje się do występu. Derek (Warwick) gawędzi z mechanikami, pytając o ostatnie kontrole w samochodach. Ma bardzo silny brytyjski akcent, przez co rozmowa z nim bywa trudna! Mark (Blundell) jest w swoim świecie, zdaje się, że nie słyszy i nie widzi nic dookoła. Karl (Wendlinger) rozmawia z Le Normandem (Alain Ferté), zaś J.-P. (Jabouille) bez przerwy analizuje trasę, żeby poznać każdy zakręt.
Jednak poza lśniącymi maszynami i wyczuwalną ekscytacją, na torze toczy się historia, która jest z gruntu niezwykle ludzka. Na naszych twarzach malują się lata pasji i poświęcenia. 24-godzinny Le Mans to dla PEUGEOT znacznie więcej niż zwykły wyścig. To wydarzenie od zawsze było okazją do konkurowania z najlepszymi, przesuwania granic, które zajmuje istotne miejsce w historii motoryzacji.
W tamtych czasach, żeby poradzić sobie ze stres przez wyścigiem, zatapiałem się w historii tego wydarzenia, śledząc ją od samego początku. Opowiedzieć Wam o niej?
.jpg?imwidth=1920)
.jpg?imwidth=1920)
